Przekaż 1.5% swojego podatku na rzecz stowarzyszenia Akro,
nasz KRS: 0000 321358

O dyscyplinie

O Akrobatyce Sportowej

Historia:

Akrobatyka sportowa to jedna z dyscyplin sportu gimnastycznego, której dynamiczny rozwój w Polsce i na świecie sięga początku XX wieku. Śledząc historyczne wydarzenia w tym zakresie i jej dynamiczny rozwój w Polsce, śmiało można powiedzieć, że polska akrobatyka, to akrobatyka światowa.

Wyodrębnienie akrobatyki, jako samodzielnej dyscypliny sportowej, a tym samym początek zorganizowanej formy działalności o zasięgu krajowym, to rok 1952, kiedy to w Sekcji Gimnastyki przy GKKF, powołana została Komisja Gimnastyki Akrobatycznej i Artystycznej. W marcu 1955 roku w Szczecinie, rozegrano „I Ogólnopolskie Zawody Klasyfikacyjne w Gimnastyce Akrobatycznej”. Już w grudniu tegoż roku, w Białymstoku, odbyły się „I Mistrzostwa Polski w Akrobatyce Sportowej”.

Ogromna praca i wysiłek wszystkich pasjonatów zaangażowanych w popularyzację naszej dyscypliny – pod kierunkiem Jana Rutkowskiego – zaowocowały powołaniem w roku 1957 Polskiego Związku Akrobatyki Sportowej. Działacze akrobatyki sportowej nie ograniczali swej pracy i aktywności jedynie do rozwoju oraz popularyzacji dyscypliny w kraju. Ich determinacja i zaangażowanie, wpływała na jej rozwój w Europie i na świecie, co zaowocowało powołaniem w 1973 roku Międzynarodowej Federacji Akrobatki Sportowej (IFSA). W tym historycznym etapie złote zgłoski historii niewątpliwie przypisujemy ówczesnemu Prezesowi Panu Marianowi Golemie oraz Wiceprezesowi Panu Konradowi Zielińskiemu, którzy wśród przedstawicieli 10 państw, byli współzałożycielami tej Federacji. Był to jednocześnie początek istnienia i wpływu polskiej koncepcji na rozwój i zmiany w naszej dyscyplinie. Do dziś nasi przedstawiciele są członkami komisji sportowych w strukturach organizacji światowych i europejskich a polscy akrobaci od 1974 biorą z powodzeniem czynny udział we wszystkich kolejnych Mistrzostwach Świata.

Kolejnym przełomowym momentem w historii akrobatyki to grudzień 1998 roku (Kongres w Mińsku z udziałem 28 państw), podczas którego podjęto decyzję o przystąpieniu IFSA do Międzynarodowej Federacji Gimnastycznej (FIG). W jej strukturach powołano Komisję Akrobatyki Sportowej, a jednym z jej członków został Pan Konrad Zieliński. Jednocześnie przeprowadzane były także zmiany organizacyjne w strukturach europejskich. W 1999 roku podczas Kongresu, który odbył się w Polsce (w Zielonej Górze), Eurosaf podjęła decyzję o przystąpieniu do Europejskiej Unii Gimnastycznej (UEG).

W konsekwencji wyżej przywołanych zmian organizacyjnych, zarówno w strukturach światowych jak i europejskich, ówcześni Prezesi PZG – Jan Nawara oraz Prezes PZAS – Konrad Zieliński, dla utrzymania dwóch niezależnych związków sportowych w strukturach organizacyjnych sportu polskiego, podpisali porozumienie o współpracy.

W ponad 60-letniej historii osiągnięcia polskich zawodników na arenach międzynarodowych są imponujące. Niewiele dyscyplin sportowych w kraju posiada tak bogaty dorobek medalowy. Nasi reprezentanci brali udział we wszystkich Mistrzostwach Świata i Europy, a także w zawodach o Puchar Świata. Wracali z nich z wieloma medalami. Nie sposób w tej krótkiej prezentacji wymienić wszystkie, ale ZŁOTYCH MEDALI zdobyli łącznie: Mistrzostwa Świata – 17; Mistrzostwa Europy – 26; Puchary Świata – 6.

Polska Akrobatyka to nie tylko sukcesy wynikowe zawodników, to także sukcesy w organizacji imprez mistrzowskich i międzynarodowych. W tym zakresie nasza dyscyplina posiada ogromne doświadczenie. W Polsce organizowane były: Mistrzostwa Świata Seniorów i Juniorów, Mistrzostwa Europy Seniorów i Juniorów, Puchary Świata, Drużynowe Mistrzostwa Europy, Euro CAMP oraz liczne Turnieje Międzynarodowe, a miastami gospodarzami były: Poznań, Wrocław, Zielona Góra, Nowa Ruda, Rzeszów oraz Świdnica i Warszawa.

Historia naszej dyscypliny zatacza krąg.

Rok 2015, jest rokiem, w którym:

– Polski Związek Akrobatyki Sportowej podjął decyzję o kontynuacji rozwoju swych dyscyplin w szeregach wszystkich dyscyplin gimnastycznych, co oznacza włączenie ich w struktury Polskiego Związku Gimnastycznego;

– W 2015 po raz pierwszy, dwie konkurencje akrobatyki: ćwiczenia zespołowe kobiet (WG) oraz dwójki mieszane (MxP), będą rozgrywane w programie Europejskich Igrzysk w Baku (AZE) – będą tam również Polacy. Z tym wydarzeniem wiążemy ogromne nadzieje. To duży krok w stronę włączenia naszej dyscypliny, po wieloletnich staraniach, do programu Igrzysk Olimpijskich.

źródło (za zgodą PZG): www.pzg.pl autor: Urszula Wojtkowiak

źródło: „Akrobatyka sportowa w Polsce” – Autor dr Ewa Polak

Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego – Rzeszów 2003

Konkurencje:

  • dwójki kobiet (WP)
  • dwójki mężczyzn (MP)
  • dwójki mieszane (MxP)
  • grupowe kobiet- Trójki (WG)
  • grupowe mężczyzn- Czwórki (MG)

 

Wszystkie ćwiczenia wykonywane są na elastycznej planszy na sprężynach pokrytej wykładziną gimnastyczną. Wymiary pola ćwiczeń do 12 x 12 metrów, a czas każdego układu nie może być dłuższy niż 2 minuty i 30 sekund. Ćwiczenia wykonywane są do muzyki i zawierają elementy zespołowe oraz indywidualne wplecione w choreograficzną kompozycje układu. Każdy zespół wykonuje trzy rodzaje układów:

  • statyczny
  • dynamiczny
  • kombinowany

źródło (za zgodą PZG): www.pzg.pl

 

 

O Trampolinie

Historia:

Prekursorem i twórcą początków trampoliny jak dyscypliny sportu był George Nissen, który zbudował w 1936 pierwszą trampolinę w swoim garażu. W Europie pierwszą federacją narodową, która działała w tej dyscyplinie była Szkocja. Po kilku latach 22 marca 1964 roku w Londynie zawiązała się Międzynarodowa Federacja Trampoliny (FIT). W tym samym czasie zostały rozegrane 1. Mistrzostwa Świata w których rozegrano konkurencje skoków indywidualnych na trampolinie i ścieżce. Konkurencje podwójnej mini- trampoliny pojawiły się na MŚ od 1970 roku. Następny krok milowy można odnotować w 1985 kiedy to trampolina weszła do programu Światowych Igrzysk (World Games), był to ważny krok w kierunku ubiegania się i miejsce wśród dyscyplin olimpijskich. Od 1988 Międzynarodowa Federacja Trampoliny została zarejestrowana w Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim. Natomiast od 1999 stała się częścią Międzynarodowej Federacji Gimnastyczne (FIG), by rok później wziąć udział Igrzyskach Olimpijskich w Sydney.

Konkurencje:

W trampolinie na Mistrzostwach Świata rozgrywana są następujące konkurencje:

  • skoki na trampolinie kobiet i mężczyzn- indywidualne
  • skoki na trampolinie kobiet i mężczyzn- synchorniczne
  • skoki na ścieżce kobiet i mężczyzn
  • skoki na podwójnej mini- trampolinie

We wszystkich konkurencjach rozgrywane są również konkursy drużynowe, gdzie sumuje się ilość indywidualnie zdobytych punktów członków drużyn.

 

Skoki na trampolinie (batucie):

Zawodnik wykonuje serie 10 różnych skoków na trampolinie (batucie). Przyrząd wyposażony jest w siatkę o wielkości 428 x 214 cm przymocowaną do stalowej ramy za pomocą sprężyn. Cała konstrukcja oddalona jest od ziemi o 115 cm. Taka konstrukcja pozwala wykonać najlepszym zawodnikom skoki na wysokość nawet 8 metrów!

W skokach synchronicznych ustawione są dwie trampoliny obok siebie na których dwóch zawodników lub dwie zawodniczki wykonują w tym samym czasie takie same skoki. Cała trudność tej konkurencji polega na „zgraniu” się dwóch osób w tym samym czasie we wszystkich ewolucjach w powietrzu.

Skoki na ścieżce:

W konkurencjach skoków na ścieżce zawodnik z rozbiegu wykonuje serie skoków akrobatycznych zakończonych lądowaniem na miękkim materacu. Przyrząd na którym wykonywane są skoki to ścieżka, która zbudowana jest ze sprężyn lub fiberglass-owych prętów przykrytych wykładziną gimnastyczną. Taka konstrukcja sprawia, że ścieżka na której zawodnik wykonuje najtrudniejsze ewolucje jest miękka, a zarazem bardzo sprężysta.

źródło (za zgodą PZG): www.pzg.pl

 

Zarówno w akrobatyce sportowej, skokach na trampolinie i skokach na ścieżce rywalizacja podzielona jest na klasy (stopnie trudności), tj:

  • Klasa mistrzowska
  • Klasa pierwsza (I)
  • Klasa druga (II)
  • Klasa trzecia (III)
  • Klasa młodzieżowa
  • Klasa plus
  • Pierwszy krok